Αμέσως μετά τη συναινετική διακοπή συνεργασίας ανάμεσα στην ΑΕΚ BC και στον Ντούσαν Σάκοτα, ο μεγαλομέτοχος και ο αθλητής προέβησαν στις παρακάτω δηλώσεις:
Μάκης Αγγελόπουλος: «Ο Ντούσαν ήταν και παραμένει εμβληματική φυσιογνωμία για το σύλλογο. Υπήρξε τροπαιοφόρος αρχηγός της «Βασίλισσας» και ως τέτοιος κατατάσσεται στην Ιστορία. Η συγκυρία επιβάλλει το τέλος μιας συνεργασίας, αλλά όχι το τέλος της σχέσης του με τη «Βασίλισσα». Οι πόρτες της ΑΕΚ παραμένουν ορθάνοικτες για εκείνον, όποτε κι όταν αποφασίσει να επιστρέψει στο σπίτι του».
Ντούσαν Σάκοτα: «’Ολα τα όμορφα κάποια στιγμή τελειώνουν. Κάπως έτσι τελειώνει αλλά προσωρινά και η όμορφη διαδρομή μου στην ΑΕΚ. Θεωρώ, ότι έφτασε η ώρα να δώσω χώρο στη νέα γενιά, εκεί όπου θα στηριχτεί η νέα ΑΕΚ, έτσι όπως σχεδιάζεται από τον προπονητή της και συνιστά φιλοσοφία και της Διοίκησης. Πρέπει να δούμε τί μπορούν να δείξουν αυτά τα νέα παιδιά, τα οποία θα συνθέσουν τη βάση της «Βασίλισσας» του μέλλοντος. Είμαι βέβαιος, ότι με τον κύριο Αγγελόπουλο μπροστάρη, η ΑΕΚ θα συνεχίσει στο δρόμο των επιτυχιών.
Τα νέα αυτά παιδιά πρέπει να παλέψουν σκληρά βέβαια, αλλά έχοντας ως παράδειγμα τις δικές μας εικόνες, εμάς των παλαιοτέρων, θεωρώ, ότι θα σταθούν στο ύψος, που απαιτείται και θα κρατήσουν την ΑΕΚ ψηλά και υπερήφανη.
Είναι μία δύσκολη συναισθηματικά ημέρα για μένα. Με δυσκολία προσπαθώ να εκφράσω αυτά, που νιώθω, αν και όλοι γνωρίζουν ποιος είμαι και τι πρεσβεύω. Πέντε επαγγελματικά χρόνια, κι άλλα δύο εφηβικά χρόνια, με τρόπαια και διακρίσεις για την ΑΕΚ είναι για μένα αξιακή «προίκα», που θα με συντροφεύει όλη μου τη ζωή. Δάκρυα χαράς στις επιτυχίες. Δάκρυα αγωνίας στα δύσκολα. Μα, το πιο σημαντικό είναι, ότι μαζί με τους συμπαίκτες μου, τους προπονητές, τα στελέχη, τη Διοίκηση έχουμε γράψει Ιστορία. Κι αυτό είναι, που μένει…
Θέλω να διαβεβαιώσω τους πάντες και κυρίως τον υπέροχο κόσμο της ΑΕΚ, ότι μια ημέρα θα επιστρέψω. Η ΑΕΚ, στην οποία ο Θεός με αξίωσε να σηκώσω μαζί της ως αρχηγός της επαγγελματικής ομάδας τρία τρόπαια, βρίσκεται μέσα στην καρδιά μου. Τι λέω; Είναι η ίδια η καρδιά μου. Εις το επανιδείν».